Herselt – Wat begon als een stille wens voor een vierde kindje, eindigde voor Evelien Dierckx (37) en Dries Venstermans (30) in een wonder dat niemand had zien aankomen: een identieke drieling. De drie meisjes – Elenore, Emilia en Enora – delen exact hetzelfde DNA en zijn daarmee genetisch identiek. “Ze zijn echt één op één kopieën van elkaar,” vertelt Evelien. “En ze lijken niet alleen uiterlijk op elkaar, ze doen ook echt alles samen.”
Op 31 oktober 2024 beviel Evelien via een geplande keizersnede in het Universitair Ziekenhuis Leuven. Na een zwangerschap van 34 weken werden de drie meisjes gezond geboren. Het gezin, dat al bestond uit dochter Alyssia (14) en zoontjes Liam (12) en Nio (4), groeide in één klap van vijf naar acht gezinsleden.
© Nieuwsblad
Naast de drieling, hebben Evelien en Dries nog een dochter Alyssia en twee zoontjes: Liam en Nio.
Een zeldzaam wonder
Dat een drieling spontaan ontstaat zonder medische hulp is al uitzonderlijk – de kans daarop is ongeveer 1 op de 10.000. Maar wat deze situatie pas echt uniek maakt, is dat de drieling ook nog eens genetisch identiek is. Dat betekent dat één bevruchte eicel zich in drieën heeft gesplitst – een zeldzaam fenomeen dat zich slechts in een fractie van de spontane drielingen voordoet. In het ziekenhuis werden DNA-tests uitgevoerd, die bevestigden dat Elenore, Emilia en Enora identiek zijn.
“Bij de eerste echo zagen we al meteen dat het er drie waren,” blikt Evelien terug. “We waren geschokt, zeker omdat het allemaal op natuurlijke wijze was gegaan. Maar dat ze ook nog eens exact hetzelfde DNA zouden hebben, was een complete verrassing.”
Een band als geen ander
Sinds hun geboorte vormen de drie meisjes een onafscheidelijk trio. “Ze niezen samen, huilen samen, slapen op hetzelfde moment en zoeken elkaar constant op,” zegt Evelien lachend. “Als eentje huilt, pakt de ander haar handje vast. Worden ze wakker, dan kijken ze meteen of hun zusjes naast hen liggen.”
Het was voor hun vader Dries in het begin lastig om de meisjes uit elkaar te houden. Daarom droegen ze elk een armbandje met hun naam en werden ze altijd in dezelfde volgorde gelegd. Evelien bekent dat ze soms expres van plaats wisselde om te kijken of iemand het doorhad. “Maar niemand merkte iets. We hebben daar echt om gelachen.”
© Nieuwsblad
Van links naar rechts: Elenore, Emilia, Enora.
Het leven met een identieke drieling
Het gezin woont nog steeds in hun huis in Herselt, al wordt er druk verbouwd om iedereen van genoeg ruimte te voorzien. “We moeten wel,” zegt Evelien met een glimlach. Toch valt het leven met zes kinderen haar alles mee. “De drieling is rustig, ze slapen en eten goed. Soms vergeten we bijna dat het er drie zijn.”
Toch is het uiteraard een grote organisatie. “Alles is keer drie: pampers, flesjes, kleertjes. Gelukkig is Dries zelfstandig ondernemer en ben ik thuis, anders was het echt niet te doen.”
Zorgen en kritiek
Niet alles verliep zonder zorgen. Tijdens de zwangerschap werd bij de drieling het tweelingtransfusiesyndroom vastgesteld, een complicatie waarbij de bloedsomloop van de foetussen ongelijk verdeeld is. Evelien moest hiervoor geopereerd worden. Daarnaast kreeg het stel in het begin ook confronterende vragen te horen. “Er werd zelfs gevraagd of we er eentje of twee wilden laten weghalen. Dat vond ik echt heftig, zeker omdat ze alle drie gezond waren.”
Ook negatieve reacties uit de omgeving lieten zich horen: “Mensen zeiden dat het te veel zou zijn, dat we het niet aan zouden kunnen.” Toch kijkt het gezin nu met trots terug. “We zijn sterker geworden als gezin. Dit is het mooiste wat ons ooit is overkomen.”
Compleet geluk
Of ze nog een zevende kindje overwegen? Evelien lacht: “Nee hoor, we zijn compleet. Dit is precies zoals het moet zijn.”