Roverheid laat ons vallen”: Honderden 55-plussers dreigen uitkering te verliezen – “Ik solliciteerde 1.200 keer en sta alsnog op straat

Karl-Heinz (56) uit Leuven vertegenwoordigt een community van oudere werklozen die vreest binnenkort zonder uitkering te vallen. Zijn schrijnende verhaal staat symbool voor de urgentie van de aankomende werkloosheids­reform op 1 januari 2026, die duizenden 55-plussers in financiële onzekerheid stort.

Diepgaande impact van de hervorming

Karl-Heinz heeft sinds zijn ontslag honderden sollicitaties verstuurd—zelfs tot 1.200 keer—zonder resultaat. Nu dreigt hij zijn uitkering kwijt te raken en volledig afhankelijke te worden van alternatieven zoals krediet of opvangcentra. Samen met hem vreest meer dan 80% van de werkloze 55-plussers hun bestaanszekerheid te verliezen.

Wat verandert er vanaf 2026?

  • Kortere uitkeringstermijn: vanaf de eerste werkloosheidsdag hebben 55-plussers straks minder recht op werkloosheidsuitkering dan jongere leeftijdsgroepen.

  • Verhoogde prestatiedruk: door strengere voorwaarden en arbeidsinzet wordt van ouderen meer verwacht om weer snel aan de slag te gaan.

  • Langdurige gevolgen: bij langdurige werkloosheid verlies je niet alleen inkomen, maar ook sociale structuur en mentale stabiliteit.

Waarom het urgent is

  • Empowerment ver te zoeken: ouderen kampen vaker met gezondheidsklachten, leeftijdsdiscriminatie en minder kans op omscholing.

  • Sociaal risico: zonder vangnet stijgt het aantal daklozen en schrijnende gevallen onder ouderen, waardoor druk op maatschappelijke zorg fors toeneemt.

  • Ondergewaardeerd door beleidsmakers: Malafide signalen tonen dat de noden van ouderen onvoldoende worden afgedekt in huidige plannen.

Wat vragen betrokkenen?

  • Inclusievere criteria: meer maatwerk bij herinschakeling is nodig, zoals ervaringstraining, omscholing of aangepaste werkplekken.

  • Flexibel tijdspad: houd rekening met leeftijdsgebonden uitdagingen en geef 55-plussers extra ruimte om aan werk te komen.

  • Breed vangnet: overweeg alternatieven zoals tijdelijke bijstand of ouderen subsidieprogramma’s om instorting te voorkomen.

Gevolgen voor samenleving en economie

  • Economische verliezen: oudere werklozen die niet weer aan het werk gaan, leveren geen bijdrage aan belastingen terwijl ze wel aanspraak maken op sociale zekerheid.

  • Mentale crises: uitval uit de arbeidsmarkt leidt vaak tot depressie, isolement en gezondheidsverslechtering.

  • Regionale kloof: in sommige regio’s zonder banengroei zullen meer ouderen uitkering verliezen, terwijl elders een tekort aan ervaren werknemers ontstaat.