Peuterbrein breekt records: 2-jarige Joseph wordt jongste Mensa-lid ooit
De Britse peuter Joseph Harris-Birtill heeft geschiedenis geschreven door op slechts 2 jaar en 182 dagen oud het jongste lid ooit van Mensa te worden, de internationale vereniging voor mensen met een uitzonderlijk hoog IQ. Hij overtrof daarmee het vorige record van de Amerikaanse Isla McNabb, die op 2 jaar en 195 dagen toetrad tot de exclusieve club.
Een wonderkind in ontwikkeling
Joseph, geboren op 23 november 2021, toonde al vroeg tekenen van zijn uitzonderlijke intelligentie. Hij rolde om op vijf weken oud, sprak zijn eerste woord op zeven maanden en las op 21 maanden zijn eerste boek hardop voor. Tegen de tijd dat hij 2ΒΌ jaar oud was, kon hij vloeiend lezen gedurende 10 minuten, tot 10 tellen in vijf verschillende talen en zowel voorwaarts als achterwaarts tot ver boven de 100 tellen.
Brede interesses en leergierigheid
Josephs interesses zijn opmerkelijk divers. Hij leert momenteel Morsecode, kent het Griekse alfabet en heeft een groeiende belangstelling voor het periodiek systeem. Daarnaast leert hij piano spelen en toont hij een fascinatie voor nieuwe talen en wiskundige problemen.
Ondersteuning voor hoogbegaafde kinderen
Zijn ouders, beide academici aan de Universiteit van St. Andrews, zochten contact met Mensa om ondersteuning te vinden voor hun zoon. “Het is een misvatting dat alles vanzelf gaat voor hoogbegaafde kinderen. Iedereen heeft passende stimulatie en begrip nodig gedurende hun leven,” aldus zijn moeder, Rose Harris-Birtill.
Een balans tussen intellect en kind-zijn
Ondanks zijn uitzonderlijke intellect blijft Joseph een kind. Zijn ouders beschrijven hem als vriendelijk, liefdevol, zelfverzekerd en nieuwsgierig. Hij geniet van uitdagingen, of het nu gaat om het leren van schaken of het ontdekken van nieuwe woorden en concepten.
Een inspirerend voorbeeld
Josephs toetreding tot Mensa benadrukt het belang van vroegtijdige herkenning en ondersteuning van hoogbegaafde kinderen. Zijn verhaal dient als inspiratie voor ouders en opvoeders om de unieke behoeften van dergelijke kinderen te erkennen en te ondersteunen.